Enige uitspraken van Pierre
over compassie
Beminnen in daad en waarheid
Hoewel compassie mededogen veronderstelt met de lijdende mens, is het geen liefdadigheid. Het is naastenliefde, dat is iets heel anders, het is waarlijk de liefde van de Heer! Een hart bewogen door compassie is een geschenk. Het is de Heer die het ons geeft omdat hij ontroerd is te zien dat wij zorg dragen voor de armen, voor hen die lijden en die het dichtst bij zijn Hart zijn.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
Als we zeggen dat wij moeten liefhebben in daad en in waarheid, dan is dat werkelijk zo. We moeten niet blijven zeggen “Heer, Heer”, maar we moeten handelen, liefhebben in daad, maar ook in waarheid; dat is het wezenlijke!
Retraite van de Broederschap van Jezus 08/79 Eerste onderricht
Als we Jezus willen ontmoeten, laten we dan de zieken ontmoeten. Dan zijn we zeker in de waarheid! Op de laatste dag zullen we beoordeeld worden op onze liefde.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
Beoefent de liefdadigheid! Om de liefdadigheid te beoefenen, ga naar de meest ongelukkige, de armste, de meest behoeftige!
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
Heer, in deze nacht dat ik in mijn knusse bed ga liggen, bid ik tot U voor hen die al hun dekens en kleren zijn afgenomen en die verplicht zijn te slapen op een vochtige bodem in de kou van een kerker. Heer, laat hen niet te veel lijden en geef hen kracht.
Gemeenschaps weekend 04-05/04/81
“Heer, zie naar al die mensen in de stad die U niet kennen, die leven zonder U te kennen!” Dan voelen we ons geroepen om de naam van Jezus te verkondigen.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Het heeft niet alleen een effect op je gevoelens voor al diegenen die lijden, maar het geeft je ook een praktische manier om te zeggen: “Ik moet iets concreets doen om mijn broeders te helpen.” Dus het is geen vlucht, het is een verbintenis.
Gemeenschap weekend 21/06/81
Om de liefdadigheid te beoefenen, ga naar de meest ongelukkige,
de armste, de meest behoeftige!
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79 05/07/79
Je zult me vertellen dat het kinderachtig is, dat jullie allemaal perfecte mensen zijn, dat alles heel goed gaat. Maar ja, als het zo goed gaat, waarom lukt je gebedsgroep dan niet? Het is gewoon dat er een gebrek aan liefde is… En het zijn geen technieken! Als er geen liefde is, is het alsof er geen benzine in een auto zit: je kunt doen wat je wilt, het zal niet lukken. Als je naar de zieken gaat en door de week samen voor hen bidt, draag je samen dezelfde last… Dan denk je op dat moment niet aan mevrouw Zus-en-Zo die haar hoed verkeerd om draagt, of aan die andere die iets tegen me zei…
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79 05/07/79
Als je werkelijk naar anderen toe gaat, dan begrijp je dat het Jezus is die naar ons toekomt in alle nood die op ons afkomt. En daarom moeten we tot Hem gaan via onze broeders.
Emmanueldag 13/03/76
Wanneer wij in contact komen met ellende, met lijden, met duisternis, en wij zien broeders en zusters die lijden, dan wordt ons hart bewogen met diepe, echte en concrete compassie. En wij vragen de Heer in liefde deze broeders en zusters te helpen, zodat wij werkelijk beginnen te branden van liefde. En op dat moment beleeft men echt de naastenliefde.
Retraite van de Broederschap van Jezus Kerstmis 80 Onderricht 1
Liefdadigheid is geen vrijwilligerswerk, het is geen bezigheid, het is niet je bezighouden met de armen en de zieken. Het is echt een hart hebben dat bewogen is door compassie. En dit hart, bewogen door compassie, is een gave, een charisma. Het zijn niet wij die het maken, het is de Heer die het ons geeft omdat Hij ontroerd is om te zien dat wij zorg dragen voor de armen, dat wij zorg dragen voor hen die lijden en die het dichtst bij Zijn hart staan. Als we Jezus willen ontmoeten, waar kunnen we hem dan ontmoeten? In de zieken, omdat Hij zegt: “Jullie hebben dat voor Mij gedaan.” Dan ben je gelukkig! Je bent er zeker van dat je in de waarheid bent. Op de laatste dag, zullen we beoordeeld worden op onze liefde.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Er zijn altijd mensen die lijden, die ziek zijn, die ongelukkig zijn, die verdrietig zijn. Dus we bidden en we gaan naar één of twee mensen toe: we tonen compassie, we hebben een geest van compassie. Maar deze compassie is geen menselijk medelijden!
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Je laten omvormen door de compassie
Wanneer je begint je hart te laten overnemen door compassie, word je beetje bij beetje omgevormd. En er is echt een kracht van de Heer, een zegen van de Heer.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
Maar er zijn ook momenten dat de Heer tegen je zegt: “Arme oude man, je moet absoluut bidden voor die en die ziel, je moet bidden voor die en die persoon die lijdt, voor al het zeer grote lijden.” En dat plaatst Hem in het diepst van ons hart. En het uur van gebed, de uren van gebed gaan snel voorbij omdat we bij de Heer zijn. We zeggen: “Jezus, ik bid voor die en die ziel.” We hebben een intensiteit van liefde die ons omvormt.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, zomer 83. Onderricht 24/07/83
We zeggen tegen de Heer: “U moet mijn hart openen…” En beetje bij beetje, toont de Heer zijn gezicht in het binnenste van deze persoon.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap” – sessie in Paray le Monial 05-09/07/79 05/07/79
We moeten bidden om de Heer te vragen om deze genade van diep medeleven... we bidden dat de genade van de Heer ons vervult, ons meeneemt, ons omvormt, anders blijven we aan de oppervlakte van eigen ik.
Emmanueldag 13/03/76
We moeten niet alleen compassie tonen aan een zieke, we moeten het ook tonen aan elkaar: aan de mensen om ons heen…, aan anderen die niet altijd goed over ons denken. Dat is een naastenliefde vol compassie, dat is echte liefde. Het doet ons smelten.
Retraite van de Broederschap van Jezus 08/79 Eerste onderricht
Vanmorgen voelde ik in mijn hart dat Jezus daar is, lijdend naast ons. Wij kunnen in ons leven niet in dezelfde houding blijven wanneer wij een zeer ziek persoon in huis hebben, een zeer lijdend persoon. Je bent dan niet zomaar teneergeslagen… maar je lijdt, het is duidelijk … Dus het verandert ons leven.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, augustus 78 09/08/78 Middag
Wanneer je voor de zieken begint te zorgen en je hart werkelijk door compassie wordt overgenomen, word je beetje bij beetje omgevormd. En daar is echt een kracht van de Heer, er is een zegen van de Heer. […]
Jezus zei: “Je zult altijd arme mensen om je heen hebben.” Welnu, de armen zijn de zieken, en het zijn al diegenen die momenteel in psychiatrische ziekenhuizen liggen, diegenen die angsten hebben, die niet verzorgd worden omdat men zegt dat het aanstellerij is, dat ze gewoon moeten doen… Dus als je er echt over nadenkt om met een vriend of vriendin naar de zieken te gaan, wel, beetje bij beetje, zal je hart smelten en zal je vol liefde worden. En je zult de bewegingen van de Heilige Geest voelen, en je zult de Heer horen spreken.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Zij die zachtmoedig in hun hart bidden tot de Heer, bidden voor hen die lijden en zorg dragen voor elkaar, wel, dat zijn degenen die omgevormd worden, en dat zijn degenen die hun hart veranderen en het eeuwige leven verwerven. Zij zijn degenen die, door te sterven, geslaagd zijn in hun leven. […] Omdat zij Jezus vonden die voor hen gestorven was, en zij werkelijk voor anderen wilden sterven, om de wereld te redden. Dus dat is echt diepgaand… en het is echt waar. Dus het is niet makkelijk, maar het is spannend en we kunnen het met elkaar doen.
Jongerenweekend 23-24/01/82
Om compassie vragen
Wij moeten de Heer elke dag van ons leven vragen ons dit brandend vuur te geven voor de bekering van zondaars.
Gemeenschaps weekend 25/01/81
aten we de Heer vragen te branden van liefde voor onze zondige broeders en zusters. […] Mijn kleine offers, neem ze op in uw Liefde, verander ze met uw kracht om zondaars te bekeren.
Gemeenschaps weekend 25/01/81
Als we elkaar niet liefhebben, zijn we leugenaars. Je kunt God niet liefhebben als je je naaste niet liefhebt, dat weet je allemaal, maar je moet het nooit vergeten!
Gemeenschaps weekend 01/04/79
Er is een buurvrouw die het niet goed maakt, en niemand zorgt voor haar. Ze is een dame die niet erg aardig is. Je kunt haar gaan opzoeken! Als jullie met z’n tweeën of drieën naar haar toe gaan en van te voren bidden en zeggen: “Heer, u moet haar hart raken”… dan zul je verbaasd zijn hoe je ontvangen zult worden. Als je dat doet, heb je werkelijk een geest van naastenliefde: je hebt een warmte in je hart en op dat moment komt er vreugde in je, je krijgt zin in een lofprijzing, begrijp je?
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Laten wij om deze genade van compassie vragen, want wij hebben deze genade niet altijd zelf, het is iets dat geschonken wordt.
Gemeenschaps weekend 25/01/81
Laten wij om deze genade van compassie vragen, want wij hebben deze genade niet altijd zelf, het is iets dat geschonken wordt.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, augustus 78 09/08/78 Middag
We moeten bidden om de Heer te vragen om deze genade van diepe compassie… Laat de genade van de Heer ons doordrenken, ons in beslag nemen, ons omvormen, anders blijven we aan de oppervlakte van onszelf.
Emmanueldag 13/03/76
Laat ons dus bidden en laat ons hart ontvlammen van liefde! Dan hebben we een andere kijk op onze broeders en zusters. En de Heer leidt ons naar deze persoon aan wie wij niet dachten of die wij niet zagen, maar het is de Heer die ons leidt. En de Heer lijdt in zo en zo iemand, of lijdt met zo en zo iemand, en de Heer laat het ons echt zien. En wij zeggen: “Maar hoe, Heer, kan ik zo blind zijn dat ik niet besefte dat er deze persoon in mijn nabijheid was en dat ik voor deze moest zorgen?” En in onze lokale omgeving staan we veel dichter bij elkaar, kennen we elkaar en kunnen we echt iemand zien die geholpen kan worden. Dus echt, laten we het doen omdat het een genade is voor ons, het zijn zij die ons verder brengen. Ze verrijken ons en stellen ze ons in staat “in deze Liefde te blijven”.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, augustus 78 09/08/78 Middag
Theresia van het Kind Jezus stond naast een stervende zuster en ze voelde geen enkel medeleven. Haar hart was dor, dor, dor. Het was uitwendig dor: ze “voelde” niets. Maar ze had de wil om haar het beste te wensen, om van haar te houden. En ze zei: “Nou, ik ben zo, ik blijf bij…” Ze maakte zich helemaal geen zorgen over wat er met haar gebeurde. Was zij in dorheid? Het zij zo. Zij dankte de Heer. Zij was altijd vredig, want zij zei: “Ik vertrouw op hem, hij is alles voor mij, en dan probeer ik te doen wat ik kan.”
Gemeenschaps weekend 01/04/79
Want, weet je, wanneer mensen ziek zijn, met overijverige helpers: hun overdreven pogingen om aardig tegen hen te zijn, zijn dodelijk voor de zieken. Het lijkt op hoe we omgaan met de Heilige Geest als we alsmaar bezig willen zijn… handelen, handelen, handelen om te handelen. Dan wordt alles troebel… Dus je hebt het goed begrepen: volg de Heilige Geest en laat hem handelen!
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 06/07/79
Het is belangrijk… om Maria te vragen die verblijft aan de voet van het kruis van de Heer, die lijdt en die voortdurend met Hem meeleeft. Zij leert ons barmhartig te zijn. Deze compassie is het brengen van kleine offers, offers die wij brengen voor heiliging, voor de bekering van de zielen.
Gemeenschaps weekend 20/09/81
Om deze geest van compassie te hebben, moet men een doorboord hart hebben... Wij zullen dit niet uit onszelf hebben, we moeten echt aan Maria vragen om een doorboord hart...
Emmanueldag 13/03/76
Maria is compassie. Zij is het echt, want de Zoon leed en er werd gezegd dat de Moeder naast hem stond en leed. Dus het was echt compassie = mede-lijden. Ze leed mee.
Emmanueldag 13/03/76
Ons model van compassie hebben we in Maria. Alleen Maria kan ons dat leren.
Emmanueldag 13/03/76
Retraite van de Broederschap van Jezus 08/79 Eerste onderricht
Ik zeg u dit heel indringend. U moet echt speciaal bidden en zeggen: “Heer, toon Uzelf aan mij, manifesteer Uzelf aan mij, ontvlam mij, verbrand mij, verteer mij met Uw Liefde, zodat wij de aarde in vuur en vlam kunnen zetten. »
Retraite van de Broederschap van Jezus Kerstmis 82 30/12/82
Van de aanbidding naar de compassie
God wil ons hart van steen vervangen door Zijn hart dat brandt van liefde, om ons Zijn vurig verlangen mee te delen om zielen te redden… Daarvoor wil Hij ons hart aanraken met zijn liefde, het doorboren, het breken. Als we onze ellende ontdekken, komen we in zijn barmhartigheid. […] In de aanbidding wil Jezus ons de compassie van zijn Hart geven, de zoetheid van zijn Hart. Hij breekt onze trots, onze eigenwil, plaatst ons in zijn school: “Jezus, zachtmoedig en nederig van hart, maak ons hart gelijkvormig aan uw hart.”
Voorbereidende aantekeningen voor een Onderricht 24/06/80
De waarheid is vaak dat we in dorheid verkeren omdat we misschien niet in compassie verkeren. […] Het is duidelijk dat, normaal gesproken, van aanbidding ons hart open moet gaan staan en, echt, we moeten mee-lijden. Dat is wat belangrijk is.
Gemeenschap weekend 21/06/81
Jezus is in doodsangst tot het einde van de wereld.
We moeten niet gaan slapen gedurende deze tijd!
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, zomer 83. Onderricht 24/07/83
Wij zijn in aanbidding: wij vinden de compassie, want Hij lijdt vreselijk, arme Jezus! Dus we worden wakker, we blijven wakker, we houden onszelf wakker. Zonder overdrijving, maar zonder slapheid.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, augustus 78 09/08/78 Middag
In de compassie van de aanbidding moeten wij tot de Heer zeggen: “Hier bidden wij tot U voor hen die niet tot U bidden en niet weten hoe zij tot U moeten bidden. Je ziet dus dat op dat moment de dorheid vrij snel verdwijnt omdat we begrijpen in welk kosmisch drama we ons bevinden; er is een intense geestelijke strijd. Dus ik denk dat sommige mensen die moeilijkheden hebben met bidden, wel, zij hebben misschien de intensiteit van deze strijd niet helemaal begrepen. Van deze strijd die een strijd van liefde is. Jullie bidden elk op je eigen manier. Maar als je in een dorre periode zit en je verveelt je of je weet niet wat je moet doen, je bent van streek of wat dan ook, wel, dan duik je in de compassie, in de liefde van de Heer; en je vraagt Maria, die eigenlijk de moeder van het compassie is, om je de compassie te leren.
Gemeenschap weekend 21/06/81
Het welzijn van de zielen
(Thérèse) Toen ze vijftien was, zag ze in haar misboekje een afbeelding van Jezus aan het kruis, met de zin: “Ik heb dorst, ik heb dorst naar zielen.” En zij zei: “Ik vraag de Heer offers te brengen om zielen te redden.”
Gemeenschaps weekend 04-05/04/81
Gemotiveerd door dit verlangen om deel te nemen aan het heil van de zielen, begrijpen wij hoe belangrijk het is om te bidden voor allen die op ons rekenen: Laten we de Heer vragen te branden van liefde voor onze zondige broeders en zusters.
Gemeenschaps weekend 25/01/81
Retraite van de Broederschap van Jezus Kerstmis 80
Heer, mijn kleine offers, neem ze op in uw Liefde,
verander ze met uw kracht om zondaars te bekeren.
Gemeenschaps weekend 25/01/81
Wanneer er zo’n diepe liefde is voor de zielen die gered moeten worden, is er zo’n vreugde in het redden van zielen dat men het lijden aanvaardt. Het is ook waar: het is zo’n leed te denken aan zielen die verloren zijn, die op het punt staan verloren te gaan, dat het andere leed daarmee vergeleken niets voorstelt.
Dit is de aard van de liefde. Bijvoorbeeld, als haar kind veel lijdt, zou de moeder liever het lijden van haar kleintje op zich nemen en zou zij minder lijden dan haar kind te zien lijden, begrijpt u dat. Wel, de Heer geeft een moederlijk hart aan zijn heiligen. En dit kunnen we allemaal beetje bij beetje ervaren… Het wordt ons in de eerste plaats gegeven door nederigheid. Wij moeten ons eerst heel klein maken en dan, beetje bij beetje, laat de Heer ons groeien. En dan is het de Heilige Geest. De Heilige Geest verandert ons door dit vuur dat Hij in zich heeft, dat Hij aan ons meedeelt.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, zomer 83. Onderricht 24/07/83
Je moet zeggen: “Heer, ik smeek u echt, red deze zielen”. En als je bidt zonder ophouden, zul je erin slagen om ze te helpen. We moeten hier echt samen voor vechten, ons mobiliseren. En het doel van Emmanuel, God met ons, is werkelijk, samen te strijden en te zeggen: “Heer, dit zijn uw troepen. We willen u helpen om vechten tegen de duivel die overal binnendringt.”
Gemeenschaps weekend 30-31/05/81
Men moet werkelijk dit doorboorde hart hebben, en steeds weer tot de Heer zeggen: “Maar red de wereld! »
Emmanueldag 13/03/76
Het is duidelijk dat als mensen voelen hoezeer zij zielen kunnen redden door hun martelaarschap, zij in een bovennatuurlijke vreugde verkeren omdat het door God, door de naastenliefde is gegeven..
Gemeenschaps weekend 25/01/81
Daarom, zegt Pierre, moeten wij onze gebeden en kleine offers verdubbelen opdat bekeringen overvloedig zullen zijn en Frankrijk en Europa zullen worden omgevormd… en, (voegt hij er elders aan toe), de hele wereld! Amen! Alleluja!
Gemeenschaps weekend 18/12/82
Jezus die lijdt ontmoeten
Het is werkelijk naar anderen toegaan, begrijpen dat in alle nood die tot ons komt, dat het Jezus is die tot ons komt. En daarom moeten wij tot Hem gaan via onze broeders en zusters.
Emmanueldag 13/03/76
Als we Jezus willen ontmoeten, laten we dan gaan en de zieken ontmoeten. Dan blijf je zeker in de waarheid! Op de laatste dag, zullen we beoordeeld worden op onze liefde.
Gemeenschaps weekend 01/04/79
Jezus is in doodsangst tot het einde van de wereld. We moeten niet gaan slapen gedurende deze tijd!
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial,
zomer 83. Onderricht 24/07/83
We zijn verdord. Nou, laten we dan zeggen: “Jezus is als een erg zieke man. Hij leeft in het donker. […] Je kunt hem niet horen, hij is zo moe, hij kan niet praten, hij lijdt pijn.” Dus Hij is daar en dan blijven we dicht bij Hem. Wij vervelen ons, maar we moeten ons niet vervelen, want Hij lijdt. Dus we zijn vervuld van medelijden. Wij zeggen tot Hem: “Heer, laat mij niet met zo’n hard hart achter, laat mij een beetje een hart van compassie hebben. Laat me met je leven, laat me van je houden!”
Gemeenschaps weekend 01/04/79
Vanmorgen voelde ik in mijn hart dat Jezus daar is, lijdend naast ons. Wij kunnen in ons leven niet in dezelfde houding blijven wanneer wij een zeer ziek persoon in huis hebben, een zeer lijdend persoon. Je bent dan niet zomaar teneergeslagen… maar je lijdt, het is duidelijk … Dus het verandert ons leven.
Retraite van de Broederschap van Jezus in Paray le Monial, augustus 78 09/08/78 Middag
Wij zijn in aanbidding: wij vinden de compassie, want Hij lijdt vreselijk, arme Jezus! Dus we worden wakker, we blijven wakker, we houden onszelf wakker. Zonder overdrijving, maar zonder slapheid.
Retraite de la Fraternité de Jésus. Aout 78 09/08/78 Après-midi.
Liefdadigheid is geen vrijwilligerswerk, het is geen bezigheid, het is niet je bezighouden met de armen en de zieken. Het is echt een hart hebben dat bewogen is door compassie. En dit hart, bewogen door compassie, is een gave, een charisma. Het zijn niet wij die het maken, het is de Heer die het ons geeft omdat Hij ontroerd is om te zien dat wij zorg dragen voor de armen, dat wij zorg dragen voor hen die lijden en die het dichtst bij Zijn hart staan. Als we Jezus willen ontmoeten, waar kunnen we hem dan ontmoeten? In de zieken, omdat Hij zegt: “Jullie hebben dat voor Mij gedaan.” Dan ben je gelukkig! Je bent er zeker van dat je in de waarheid bent. Op de laatste dag, zullen we beoordeeld worden op onze liefde.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
Dus we moeten echt zo’n hart hebben, dat we steeds weer tegen de Heer zeggen: “Maar red de wereld!” En als we echt zulk een ziel vol compassie hebben, met het echte doorboorde hart dat de Heer ons zal geven, dan zullen we op dat punt effectief beginnen te worden. Weet u, de goede Pastoor van Ars zei altijd: “Het is niet omdat we met mensen gaan praten, dat we ze getroost hebben, het is niet van enig nut, zolang we niet voor hen geleden hebben.” […] Dus, als je niet echt dit doorboorde hart hebt, dan zit je ernaast. Wanneer wij eenmaal hierboven komen, zal (de Heer) tot ons zeggen: “Werkelijk, mijn arme kerel, je hebt een hoop gedoe gemaakt, je hebt gedaan alsof je iets deed, maar het waren de anderen die baden en alles verkregen wat jij scheen te denken dat je zelf verkreeg.” Dus dat is de essentie. En het is vreugdevol!
Emmanueldag 13/03/76
Heer, in deze nacht dat ik in mijn knusse bed ga liggen, bid ik tot U voor hen die al hun dekens en kleren zijn afgenomen en die verplicht zijn te slapen op een vochtige bodem in de kou van een kerker. Heer, laat hen niet te veel lijden en geef hen kracht. Dus helpen we hen. En dat is precies wat de Heer zegt: “Ik was naakt en u hebt mij gekleed.” Dat kan heel goed geestelijk zijn, niet alleen menselijk. “Ik zat in de gevangenis en jij bezocht me.” Wel, wij kunnen hen bezoeken door gebed, omdat wij er niet fysiek heen kunnen […]
We moeten dus echt in gebed gaan en de Heer niet tegen ons laten zeggen als we daarboven aankomen: “Ik was naakt en leed in de gevangenis, wat hebt U voor mij gedaan?” – Maar Heer, wanneer hebben we U zien lijden? – Nou, toen ik bij mijn broeders was. Het is belangrijk omdat het iets concreets is, het is geen verbeelding. […] We zijn bezorgd en we kunnen voor hen bidden. […] We kunnen bidden en een beetje lijden. Geen grote offers, maar kleine offers. Laten we het samen doen.
Gemeenschaps weekend 04-05/04/81
Als je een volwassene ziet die kanker heeft, en dan een kind dat kanker heeft, en dan dit… je bent totaal verpletterd. Je denkt: “Maar dit is vreselijk! Ik kan er niet meer tegen…”. Als wij denken dat wij niets anders kunnen doen dan dat het de Heer is die voor ons allen gestorven is en dat Hij ons allen kent en dat Hij voor ons lijdt, dan zijn wij nutteloze dienaren en zeggen wij als kinderen: “Weet je, die-en-die heeft au, dus wat kunt U voor hem doen? We doen eenvoudige dingen.
En de conclusie is dat wij niet getraumatiseerd zijn door dit lijden: wij dragen het vredig in ons hart en wij bieden het aan Jezus aan. Je zegt tegen hem: “Jezus, U ziet alles, U kunt alles doen; degene van wie U houdt is ziek. En dat is alles. En dan gaan we naar huis. Maar je hebt iets gedaan, je hebt je tijd niet besteed aan niets doen of verpletterd worden.
Workshop “Van gebedsgroep naar gemeenschap”
sessie in Paray le Monial 05-09/07/79
05/07/79
