Najważniejsze momenty z życia Piotra Goursat
i jego braci
1914 - 1941
1914
– Narodziny Piotra Goursat w Paryżu w dniu 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia NMP.
– Chrzest Piotra w dniu 6 września w kościele Saint-Philippe-du-Roule.
1915
– Narodziny brata Piotra, Bernarda, w dniu 1 sierpnia.
1923
– Separacja rodziców Piotra Goursat.
1926
– Śmierć Bernarda Goursat 14 lipca wskutek niedrożności jelit.
1933
– Pobyt Piotra w sanatorium Plateau d’Assy w Alpach z powodu gruźlicy, czas głębokiego nawrócenia.
1935-1941
– Studia w École du Louvre oraz w École Pratique des Hautes Études.
– Opieka nad ciężko chorą matką.
1914 Śmierć papieża Piusa X (sierpień).
Wybór papieża Benedykta XV (Giacomo della Chiesa) (wrzesień).
Pierwsza wojna światowa (we Francji: sierpień 1914 – listopad 1918)
1921 Założenie Legionu Maryi w Dublinie (w Irlandii) z inicjatywy Franka Duffa.
1922 Śmierć papieża Benedykta XV (styczeń).
Wybór papieża Piusa XI (Achille Ratti) (luty).
1923 Nawrócenie ojca Henri Caffarela w wieku 20 lat (24 marca).
1925 Założenie w Belgii organizacji związkowej młodych chrześcijan (JOC) przez ks. Josepha Cardijna.
1927 Założenie JOC we Francji przez ojca Georges Guérin’a, pod opieką duszpasterską ojców Jacques’a Goursat i Henri Caffarela.
1933 Początek misji Służebnicy Bożej Madeleine Delbrêl w Ivry, w wieku 30 lat (15 października).
1939 Śmierć papieża Piusa XI (luty).
Wybór papieża Piusa XII (Eugenio Pacelli) (marzec).
1940 - 1970
1940
– Odkrycie Legionu Maryi przez Piotra Goursat w Nevers, dzięki Weronice O’Brien.
1941
– Śmierć matki Marii Goursat w dniu 8 września.
– Przejęcie pensjonatu po zmarłej matce, zarządzanie nim do 1949 r.
1943
– Pierwsze spotkanie Piotra z kardynałem Suhardem w marcu. Kolejne liczne spotkania do roku 1949 – kierownictwo duchowe Piotra.
Lato 1944
– Opatrznościowe ocalenie życia Piotra przez Maryję podczas ucieczki przed niemieckim oficerem.
1945-1946
– Otwarcie przez Piotra księgarni religijnej i wydawnictwa.
1946-1951
– Współpraca Piotra Goursat z francuskim Centrum inteligencji katolickiej, (Centre catholique des intellectuels français) stanowisko członka zarządu.
Koniec 1949
– Sprzedaż rodzinnego pensjonatu, przeprowadzka na plebanię w parafii Saint-Philippe-du-Roule. Redakcja artykułów w czasopiśmie „Revue internationale du cinéma” do roku 1951. Założenie francuskiego koła kinowego, organizującego debaty publiczne po seansach filmowych.
1960-1970
– Praca we Francuskim Katolickim Biurze Filmowym (l’Office catholique français du cinéma (OCFC)) – stanowisko sekretarza generalnego.
Druga wojna światowa
(we Francji: wrzesień 1939 – sierpień 1945).
1943 Założenie Ruchu Focolari przez Chiarę Lubich (Trydent, Włochy).
1947 Wydarzenia w IL’Île-Bouchard (8-14 grudnia).
1958 Śmierć papieża Piusa XII (październik).
Wybór papieża Jana XXIII (Angelo Giuseppe Roncalli) (październik).
Sobór Watykański II
(październik 1962 – grudzień 1965).
1963 Śmierć papieża Jana XXIII (czerwiec).
Wybór papieża Pawła VI (Giovanni Battista Montini) (czerwiec).
1964 Założenie Drogi Neokatechumenalnej w Madrycie przez dwoje ludzi świeckich: Kiko Argüello i Carmen Hernández.
1968 Założenie Wspólnoty Sant’Egidio przez studenta Andreę Riccardiego w Rzymie.
„Maj 68” Seria brutalnych protestów i strajków we Francji.
1971 - 1984
1971
– Odnowienie prywatnych ślubów czystości 15 sierpnia (pierwsze śluby złożył wcześniej na ręce kardynała Suharda).
– Nabycie w październiku barki, gdzie miało powstać centrum zapobiegania narkomanii dla młodzieży.
1971
– U ojca Caffarela w Troussures (Oise) Pierre Goursat poznał Martine Laffitte, lekarkę stażystkę.
1972
– Udział w weekendzie zorganizowanym przez ojca Caffarela w Troussures, 12-13 lutego. Świadectwo Xaviera i Brigitte Le Pichon na temat doświadczenia Odnowy Charyzmatycznej. Doświadczenie wylania Ducha Świętego, wraz z trzydziestoma uczestnikami weekendu, w tym Martine Laffitte (niedziela 13 lutego).
– po weekendzie – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. – codzienna wspólna modlitwa Piotra i Martine. W maju utworzenie grupy modlitewnej z pierwszymi nowymi osobami dołączającymi do Piotra i Martine. Byli to: Françoise Malcor, Francis Kohn i Pierre-Marie Chaboche.
1972
– Spotkanie z dominikaninem (br. Albert-Marie de Monléon z prowincji Tuluzy), który w Stanach Zjednoczonych odkrył Odnowę Charyzmatyczną, a po powrocie do Francji mieszkał w paryskim klasztorze Saint-Jacques, rue de la Glacière.
1973
– Grupa modlitewna liczy ok. 500 osób. Utworzenie kilku grup koordynowanych przez pierwszą grupę. Przyjęcie dla wspólnoty nazwy „Emmanuel” (marzec). Piotr pierwszym odpowiedzialnym za wspólnotę.
1974
– Rozpoczęcie życia we wspólnocie rezydencjalnej z Hervé-Marie Catta oraz Jean-Marc Morin, w Gentilly niedaleko Paryża. Nadanie nazwy nowej małej grupie – Bractwo Jezusowe (październik).
1975
– Organizacja pielgrzymki do Rzymu dla tysiąca uczestników Odnowy francuskiej, z okazji międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej (Pięćdziesiątnica, maj).
– Przeprowadzka domostwa rezydencjalnego z Gentilly do Paryża, ul. Gay-Lussac (wrzesień).
1975
– Pierwsze spotkanie Bractwa Jezusowego w Bonnelles (niedaleko Paryża) z udziałem takich osób, jak: Piotr, Martine Laffitte, Hervé-Marie Catta, Jean-Marc Morin, Françoise Malcor, Francis Kohn i Dominique de Chantérac w dniu 1 marca.
– Pierwsze rekolekcje Bractwa Jezusowego w okresie wielkanocnym z udziałem braci i sióstr zgromadzonych w marcu, a także Claude’a i Danielle Proux, niedaleko opactwa Aiguebelle.
– Organizacja dwóch pierwszych sesji letnich w Paray-le-Monial od 12 do 23 lipca.
1976
– Organizacja wspólnie z kardynałem Suenens’em międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Lourdes (Pięćdziesiątnica, od 4 do 7 czerwca).
– Pierwsze spotkania „Odnowa i świat robotniczy” w październiku.
1976
– Drugie rekolekcje Bractwa Jezusowego z udziałem 30 osób, podczas weekendu w Etiolles niedaleko Paryża, (luty).
– Organizacja dwóch wspólnych czarterowych pielgrzymek do Stanów Zjednoczonych (27 lipca – 17 sierpnia, 3 – 23 sierpnia) dla 80 członków francuskiej Odnowy, w celu spotkania najstarszych amerykańskich wspólnot Odnowy Charyzmatycznej.
– Po powrocie zaproszenie dla ok. 40 braci i sióstr na rekolekcje formacyjne pod nazwą „Trzy tygodnie”, codziennie wieczorem od 18:00 do 22:00, przez cały wrzesień. Początki życia wspólnotowego zaproponowanego członkom grupy modlitewnej Emmanuela.
1977
– Pierwsze kroki we Wspólnocie Emmanuel podjęte przez 60 osób na spotkaniu w Chevilly-Larue (18 czerwca).
– Pierwsze konsekracje w Bractwie Jezusowym podczas rekolekcji w Paray-le-Monial (grudzień).
1978
– Przeprowadzka w czerwcu na barkę, niedaleko mostu Neuilly-sur Seine pod Paryżem, gdzie Piotr pracował i mieszkał w domostwie rezydencjalnym z braćmi i siostrami: Hervé-Marie i Martine Catta (Laffitte), Francis Kohn i Charles-Éric Hauguel.
1978
– Pierwsze sesje formacyjne dla animatorów muzycznych i liturgicznych zorganizowane w listopadzie przez Wspólnotę Emmanuel.
– Powstanie Renouveau-Service (Służba Odnowy) w grudniu w celu wydawania i dystrybucji książek religijnych, nagrań z materiałami formacyjnymi i utworami muzycznymi.
1979
– Powstanie SOS Modlitwa – służby słuchania i modlitwy telefonicznej (14 marca).
– Otwarcie w październiku domu „Arka Gołębicy” przeznaczonego dla młodzieży znajdującej się w trudnej sytuacji. Założenie w grudniu Centrum Jana Pawła II w Paryżu jako miejsca formacji dla osób świeckich (kursy biblijne, filozofia, teologia).
– Organizacja wykładów w budynkach klasztornych oo. dominikanów, przy ul. Faubourg-Saint-Honoré 222.
1980
– Na prośbę kardynała Suenens’a udział Piotra Goursat oraz grupy braci i sióstr ze Wspólnoty Emmanuel w październikowych spotkaniach synodu biskupów o rodzinie w Rzymie.
– Spotkanie delegacji Wspólnoty Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II (2 października).
1981
– Pierwsze zaangażowania na drodze celibatu dla Królestwa złożone przez 15 młodych mężczyzn i kobiet w Paray-le-Monial, 3 stycznia, podczas rekolekcji Bractwa Jezusowego.
– Założenie Wspólnoty Emmanuel we Włoszech (marzec).
– Powołanie do życia przez Piotra i Wspólnotę Emmanuel organizacji misyjnej Fidefco, która na prośbę biskupów wysyła młodych wolontariuszy, by służyli braciom w krajach południowych.
1982
– Zatwierdzenie pierwszych statutów Bractwa Jezusowego jako stowarzyszenia diecezjalnego (na dwa lata) przez Jacques’a Delarue’a, biskupa Nanterre w dniu 28 czerwca – ze względu na to, że barka Mont Thabor w Neuilly, gdzie żył i pracował Piotr z braćmi i siostrami, znajdowała się na terenie diecezji Nanterre.
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Belgii (listopad).
– Zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusowego (FMCJ dla kapłanów, diakonów i kleryków) na okres dwóch lat przez kard. Lustigera, arcybiskupa Paryża, jako stowarzyszenia diecezjalnego (8 grudnia).
1983
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Holandii (marzec).
– Inauguracja Międzynarodowego Centrum San Lorenzo w Rzymie przez Jana Pawła II w dniu 13 marca jako miejsca przyjęcia młodzieży z całego świata. Powierzenie koordynacji i prowadzenia działalności centrum Wspólnocie Emmanuel.
– Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego, Wspólnoty Emmanuel i Misyjnego Bractwa Serca Jezusa przez arcybiskupa Aix-en-Provence Bernarda Panafieu.
– Zmiana nazwy Fidefco na Fidesco.
1984
– Założenie w październiku przez Piotra oraz braci i siostry ze Wspólnoty Międzynarodowej Szkoły Formacji i Ewangelizacji (EIFE) dla młodzieży w wieku od 18 do 25 lat.
– W grudniu – powołanie do życia Centrum Samuela prowadzącego formację katechetów.
1984
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Niemczech, (marzec).
– 23 marca w Paryżu święcenia kapłańskie Dominique’a de Chantérac’a i Dominique’a Rey’a z rąk kardynała Lustigera. Pierwsi kapłani Wspólnoty wyświęceni zgodnie ze statutami FMCJ (wcześniej święcenia kapłańskie przyjął Bernard Peter w Zairze 3 kwietnia 1980); wrzesień 1984 – święcenia kapłańskie Edouarda Marota w Brukseli z rąk kardynała Danneelsa.
– Pierwsze międzynarodowe forum młodych w Paray-le-Monial w sierpniu.
– Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Hiszpanii.
1973 Założenie Wspólnoty Chemin Neuf przez jezuitę ojca Laurenta Fabre (w Lyonie).
Założenie Wspólnoty Lwa Judy (przemianowanej na Wspólnotę Błogosławieństw w 1991 r.).
Pierwsze spotkanie francuskiej Odnowy Charyzmatycznej w klasztorze dominikanów w Tuluzie (Wielkanoc).
1975 Spotkanie papieża Pawła VI z uczestnikami międzynarodowego spotkania Odnowy Charyzmatycznej w Bazylice św. Piotra. Przyjęcie Odnowy do Kościoła katolickiego (19 maja).
1978 Śmierć papieża Pawła VI (6 sierpnia).
Pontyfikat papieża Jana Pawła I (sierpień-wrzesień).
Wybór papieża Jana Pawła II (Karol Wojtyła) (16 października).
1981 Śmierć Marty Robin (6 lutego).
1983 Nowy kodeks kanoniczny Kościoła katolickiego zezwalający na tworzenie „stowarzyszeń wiernych”.
1985 - 1991
1985 – Hospitalizacja Piotra po zawale serca 13 lipca w Paray-le-Monial.
– Następnie wyjazd na odpoczynek i modlitwę do Lourdes.
1985 – 20 października, decyzją biskupa Autun Armand-François Le Bourgeois’a. powierzenie opieki nad sanktuarium w Paray-le-Monial Wspólnocie Emmanuel.
– Rezygnacja Piotra Goursat z roli odpowiedzialnego za Wspólnotę Emmanuel w dniu 8 grudnia. Przejęcie funkcji przez Géralda Arbola.
1985-1987 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Austrii, Irlandii, Gwinei i Zairze.
1986 – Spotkanie Piotra Goursat i odpowiedzialnych za Wspólnotę Emmanuel z papieżem Janem Pawłem II podczas jego wizyty w Paray-le-Monial w dniu 5 października.
1986 – Zatwierdzenie statutów Bractwa Jezusowego 18 kwietnia i statutów Wspólnoty Emmanuel 10 czerwca przez kardynała Lustigera, arcybiskupa Paryża, i kardynała Danneelsa, arcybiskupa Brukseli.
– Założenie Krzyża Chwalebnego przez Piotra Goursat, 27 lipca, dla chorych i niepełnosprawnych członków Wspólnoty.
– We wrześniu powierzenie Wspólnocie Emmanuel parafii Świętej Trójcy (Sainte-Trinité) w Paryżu przez kard. Lustigera. Proboszczem został Francis Kohn, jako wikariusze posługiwali tam Dominique de Chantérac i Jacques Benoit-Gonin.
1988 – Mianowanie Albert-Marie de Monléona, odpowiedzialnego za kapłanów i kleryków Wspólnoty Emmanuel, na biskupa Pamiers w dniu 5 sierpnia.
1989 – Podczas jednej z sesji w Paray-le-Monial 27 lipca Piotr Goursat złamał nogę. Trafił do szpitala w Tours.
– Operację przeprowadził brat ze Wspólnoty, Étienne Gaisne, w dniu 31 lipca.
1990 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel wśród Romów, na Węgrzech, w Czechach, Kanadzie, Peru i Rwandzie.
1991 – Śmierć Piotra Goursat na barce w dniu 25 marca, w uroczystość Zwiastowania NMP.
– 27 marca Mszy świętej pogrzebowej w kościele Sainte-Trinité w Paryżu przewodniczył kard. Lustiger.
– Uczestniczyło w niej wielu biskupów, a homilię wygłosił abp Albert-Marie de Monléon. 28 marca Piotr został pochowany na cmentarzu w Paray-le-Monial.
1991 – Współorganizacja przez Wspólnotę Emmanuel oraz Focolari, Schoenstatt i Communione e Liberazione pierwszego kongresu ruchów katolickich z byłych europejskich krajów komunistycznych w Bratysławie (Słowacja).
– Zatwierdzenie przez kard. Lustigera połączonych statutów Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (7 czerwca).
1992 – 8 grudnia zatwierdzenie statutów Wspólnoty Emmanuel (ad experimentum na okres 5 lat) przez Watykan jako publicznego stowarzyszenia wiernych.
1993 – Narodziny Wspólnoty Emmanuel w Polsce (listopad)
1994 – Zamach na Cypriana i Dafrozę Rugamba, założycieli Wspólnoty Emmanuel w Rwandzie, oraz na ich 6 dzieci, podczas ludobójstwa Tutsi (7 kwietnia).
– Markus Gehlen następcą Gerarda Arbola w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (4 czerwca).
1998 – W czerwcu powierzenie Wspólnocie Emmanuel opieki nad sanktuarium Notre-Dame-de-la-Prière, w kościele Saint-Gilles, w parafii Île-Bouchard (Francja).
– 8 grudnia dekret Papieskiej Rady ds. Świeckich zatwierdzający ostatecznie statuty Wspólnoty Emmanuel jako międzynarodowego prywatnego stowarzyszenia wiernych.
2000 – Dominique Vermersch następcą Markusa Gehlena jako moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (30 grudnia).
2009 – Wspólnota Emmanuel uznana jako międzynarodowe publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim.
– Potwierdzenie przez Watykan, że Wspólnota działa dla dobra całego Kościoła, a nie tylko dla dobra jej członków.
– Laurent Landete następcą Dominique’a Vermerscha w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (12 lipca).
2010 – Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Piotra Goursat, 7 stycznia, w Paryżu.
2015 – Zamknięcie fazy diecezjalnej procesu beatyfikacyjnego.
– Otwarcie procesu beatyfikacyjnego Cypriana i Dafrozy Rugamba (wrzesień).
2016 – Powierzenie Wspólnocie Emmanuel kościoła i klasztoru Trinita dei Monti (la Trinité-des-Monts) w Rzymie.
2017 – Utworzenie stowarzyszenia kapłańskiego Wspólnoty Emmanuel.
– Aktualizacja statutów w celu uwzględnienia nowo powołanego stowarzyszenia kapłańskiego i zapewnienia jedności i współdziałania pomiędzy stowarzyszeniami.
– 15 sierpnia zatwierdzenie statutów przez watykańską Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia.
– Świeckich, Rodziny i Życia.
2018 – Michel-Bernard de Vregille następcą Laurenta Landete’a w roli moderatora Wspólnoty Emmanuel i Bractwa Jezusowego (27 lipca).
1986 Założenie katolickiej wspólnoty Shalom (Fortaleza, Brazylia) przez
Moysés Louro de Azevedo Filho.
1991 Rozpad ZSRR ( grudzień) i koniec zimnej wojny z USA.
2005 Śmierć papieża Jana Pawła II (2 kwietnia)
Wybór papieża Benedykta XVI (19 kwietnia).
2013 Abdykacja papieża Benedykta XVI (28 lutego).
Wybór papieża Franciszka (Jorge Bergoglio) (13 marca).
